احیا

سَمتــ رفتنتــ فرقی نمیکنــد !

با رفتنتـــ

چیزی جابجا میشــود 

هــدف منـم

دردهـــــــــــــا

از هـر جـهت باشـند، کـمانه میکننـد...

 در من فـرو میـرونـد و بغلــم میگیرند!!

دردها  چیـز خوبیستـــــ !

تنها دردها مرا میشناسند و از من عبور نمیکنند...

حالا تو مانده ای و  انحرافی که پیش رو داریــــــــــــ...

واز من تنها جسدی  مانده در قابی فراموش شدهـــ

و  نگاهی خشکیده  سمت انحراف تو...

.

.

.

هیچ چیز مساعد نیستــــــــــــ

بیا و دردها را بپیچانـ 

هیــچ رنجشی در این شـعر اتـفـاق نمی افتــــد

کافیـست سَـرت را برگردانی....